Από την μεταπολίτευση και μετά όλες οι Κυβερνήσεις, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, υποσχέθηκαν ένα Κράτος σύγχρονο ,αποτελεσματικό ,υποσχέθηκαν εξυχρονισμό και ανάπτυξη ,ζήτησαν θυσίες ,επέβαλαν σκληρή λιτότητα και φορολόγησαν άγρια μισθωτούς και συνταξιούχους. Μάταια ο πολίτης μετά από αυτές τις θυσίες περίμενε να έρθει η άνοιξη να δει τους κόπους του να πιάνουν τόπο. Αντί αυτού είδε έντρομος να έρχονται το Δ.Ν.Τ ,ΕΚΤ,Ε.Ε η λεγόμενη Τρόικα. Έντρομος ακούει για δανεικές συμβάσεις ,απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων, Μνημόνιο. Τρομάζει . Τότε κατάλαβε ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ του είπαν αλήθειες με ορίζοντα εκλογών και επένδυσαν σε ένα γραφειοκρατικό, πελατειακό, κομματικό κράτος βουτηγμένο μέσα στην διαφθορά και δημιούργησαν το καρκίνωμα του νέου Ελληνικού Κράτους το οποίο ονόμασαν (για το καλό μας ) αυτοδύναμη Κυβέρνηση. Έτσι η κοινωνία παρέμεινε σε τροχιά εξάρτησης και υποτέλειας .
Αυτό που χρειάζεται σήμερα και ο κόσμος είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο, όχι φιλικό κτύπημα στην πλάτη και χαμόγελα, όχι ολοι μαζί τα φάγαμε, σεμνά και ταπεινά,είναι η χάραξη της κατάλληλης στρατηγικής από μια εμπνευσμένη ηγεσία.
Χρειάζεται η μηδενική αποχή από τις εκλογές ώστε να υπάρξει άμεση κάθαρση του πολιτικού κόσμου. Έτσι μόνο μπορεί να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή και να βάλει στην συνέχεια η κοινωνία και την δική της πλάτη. Μόνο έτσι μπορεί η ελληνική κοινωνία να γίνει ξανά παραγωγική, σίγουρη για τον εαυτό της, δυνατή και αυτάρκης.
Βασική προϋπόθεση για να συμβεί κάτι τέτοιο είναι η εμφάνιση ενός νέου πατριωτισμού ,που θα βασίζεται στην διαφάνεια ,την δημιουργία την προσφορά στο τόπο την συναίνεση ,συνστράτευση, και την καινοτομία.Για τον νέο πατριωτισμό χρειάζονται ικανα στελέχη με γνώση του αντικειμένου, μεράκι, ήθος και διάθεση για πολλή και σοβαρή δουλειά.
Είναι όμως και ευκαιρία για νέους πολιτικούς σχηματισμούς να αναλάβουν τις ευθύνες που απορρέουν από την ανάληψη κυβερνητικού ρόλου.
Είναι ιστορική στιγμή για την Δημοκρατική Αριστερά, την Αριστερά της δημιουργίας ,της κριτικής σκέψης , να απευθυνθεί στους προοδευτικούς και αριστερούς πολίτες της χώρας μας ,πρωτίστως στις νέες και στους νέους, ζητώντας την ενεργό στήριξη, την συμπόρευση και την συμμετοχή τους στο εγχείρημα.
Σε αυτή τη δύσκολη πολιτική συγκυρία η Δημοκρατική Αριστερά δεν επιλέγει να κολυμπήσει στα ποτάμια του λαϊκισμού που φουσκώνουν, δεν μπαίνει στον πειρασμό να χαϊδέψει τα αυτιά των πολιτών. Ανοίγεται στον κόσμο της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας που νιώθει ανέστιος. Δίνει τη μάχη της σοβαρότητας και της υπευθυνότητας, προτάσσοντας το συμφέρον της χώρας. Είναι επιλογές με πολιτικό κόστος. Θα τις υπηρετήσει αγνοώντας τις συνέπειες, πιστεύοντας ότι η στάση αυτή θα εκτιμηθεί από τους πολίτες.
Να αφήσουμε πίσω μας την Ελλάδα της χρεοκοπίας και της παρακμής.
Κακαλέτρης Παναγιώτης του Φωτίου
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011
Δελτίο τύπου
Συνεδριάζει την Κυριακή 30-10-2011 στις 6 το απόγευμα στην Τρίπολη
το Γραφείο Περιοχής Πελοποννήσου της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Τα θέματα που θα απασχολήσουν την συνεδρίαση είναι:
1) Πολιτικές εξελίξεις
2) Εκδηλώσεις της ΔΗΜΑΡ στην Αργολίδα - Αρκαδία -Λακωνία
3) Οικονομική εξόρμηση
4) Προετοιμασία για το ενδεχόμενο προκήρυξης εκλογών
το Γραφείο Περιοχής Πελοποννήσου της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Τα θέματα που θα απασχολήσουν την συνεδρίαση είναι:
1) Πολιτικές εξελίξεις
2) Εκδηλώσεις της ΔΗΜΑΡ στην Αργολίδα - Αρκαδία -Λακωνία
3) Οικονομική εξόρμηση
4) Προετοιμασία για το ενδεχόμενο προκήρυξης εκλογών
Κοινωνικό Κράτος
Θέσεις 1ου Συνεδρίου ΔΗΜΑΡ, 02/04/11
4.2.10 Κοινωνικό Κράτος
Η ΔΗΜΑΡ τάσσεται υπέρ ενός κοινωνικού κράτους ικανού, αποτελεσματικού και ευαίσθητου στις διαφορετικές ταυτότητες των πολιτών. Στο πλαίσιο αυτό διεκδικούμε ένα νέο κοινωνικό κράτος δικαίου χωρίς ευνοημένους και αποκλεισμένους, χωρίς προνομιούχους και ξεχασμένους, χωρίς ευγενή και λαϊκά ταμεία, με ίσα κοινωνικά δικαιώματα για όλους και όλες. Ένα κοινωνικό κράτος ικανό: που να διασφαλίζει στις παλιές και καινούργιες μειονότητες δικαιώματα, υπηρεσίες και αγαθά που να είναι ανάλογα με την τεράστια συνεισφορά που δίνουν στον εθνικό πλούτο. Ένα κοινωνικό κράτος αποτελεσματικό: που να μειώνει τη φτώχεια και να αναδιανέμει πόρους εκεί που υπάρχει ανάγκη, αντί να αναπαράγει τις κοινωνικές ανισότητες. Ένα κοινωνικό κράτος βιώσιμο: χωρίς αλόγιστες σπατάλες.
48
Συγκεκριμένα μέτρα σε συγκεκριμένους τομείς:
-Η μεγάλη αύξηση της ανεργίας πλήττει δυσανάλογα τις παραγωγικές ηλικίες και τους «αρχηγούς νοικοκυριού». Το προνοιακό επίδομα μακροχρόνιας ανεργίας έχει τόσο αυστηρές προϋποθέσεις που χορηγείται τελικά στο 0,5% των μακροχρόνια ανέργων, γιαυτό και είναι αναγκαία η κινητοποίηση του Υπουργείου Εργασίας, του ΟΑΕΔ και όλων των αρμόδιων φορέων για την επέκταση του επιδόματος αυτού στους μακροχρόνια ανέργους ανεξαρτήτως ηλικίας, καθώς και στους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, αρκεί να πληρούν κάποιες λογικές προϋποθέσεις χαμηλού εισοδήματος.
-Η φτώχεια των παιδιών είναι πιο διαβρωτική από τη φτώχεια των μεγάλων: φορτώνει τη ζωή τους με σωρευτικές μειονεξίες, σημαδεύει την υγεία τους, τις επιδόσεις τους στο σχολείο, μειώνει την πιθανότητά τους να σπουδάσουν, περιορίζει τις προοπτικές τους στην αγορά εργασίας. Γιαυτό και είναι αναγκαία η σταδιακή αντικατάσταση των εντελών άνισων και πολυάριθμων οικογενειακών και πολυτεκνικών επιδομάτων από ένα ενιαίο επίδομα παιδιού, το οποίο θα καταβάλλεται από το πρώτο παιδί.
-Η στεγαστική πολιτική στη χώρα μας ευνοεί την ιδιόκτητη κατοικία. Το ίδιο και η φορολογική πολιτική. Σε συνθήκες μείωσης εισοδημάτων αλλά όχι ενοικίων, ο ρόλος των επιδομάτων κατοικίας μπορεί να είναι καθοριστικός για την καταπολέμηση της φτώχειας. Γιαυτό και απαιτείται ο ανασχεδιασμός του επιδόματος ενοικίου σε μη ανταποδοτική βάση, ώστε να ωφελούνται και οι φτωχές οικογένειες που σήμερα δεν πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας του ΟΕΚ.
-Η επιδοματική πολιτική για τα ΑμΕΑ είναι ένα από τα χειρότερα παραδείγματα του σημερινού συστήματος πελατειακών παροχών Δεκάδες επιδόματα, με πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ τους, ακόμη και όταν πρόκειται για την ίδια αναπηρία (π.χ. επίδομα τυφλών εργαζομένων ή φοιτητών 310 ευρώ το μήνα, επίδομα τυφλών δικηγόρων ή επιστημόνων 609 ευρώ το μήνα). Γιαυτό και είναι δίκαιη η ενοποίησή τους σε ένα νέο επίδομα αναπηρίας, το ύψος του οποίου θα μεταβάλλεται ανάλογα με τις ανάγκες κάθε μορφής αναπηρίας όχι ανάλογα με την ισχύ της κάθε ομάδας πίεσης.
-Το προηγούμενο σύστημα συντάξεων αναδιένεμε πόρους και δικαιώματα αλλά στην αντίθετη κατεύθυνση: ευνοούσε τους πλούσιους σε βάρος των φτωχών, τους ελεύθερους επαγγελματίες σε βάρος των μισθωτών, τους εργαζόμενους του Δημοσίου σε βάρος των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, όσους ήταν κοντά στην ηλικία συνταξιοδότησης σε βάρος των νέων ασφαλισμένων – και κυρίως ευνοούσε τη σημερινή γενεά φορτώνοντας δυσβάστακτα βάρη στις επόμενες. Γιαυτό και είναι αναγκαία η ενοποίηση του συστήματος συντάξεων, η πλήρης κατάργηση όλων των κοινωνικών πόρων, στήριξη του εισοδήματος όλων των ηλικιωμένων, ανεξαρτήτως ασφαλιστικού ταμείου ή επαγγελματικού κλάδου. Σε κάθε περίπτωση η βασική σύνταξη (που χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, σύμφωνα με τη νέα ασφαλιστική νομοθεσία) πρέπει να καταβάλλεται σε κάθε πολίτη που συμπληρώνει τα 65 έτη χωρίς άλλες προϋποθέσεις και με πλήρη προστασία αυτών των συντάξεων από τον πληθωρισμό.
-Οι εισοδηματικές ενισχύσεις από μόνες τους δεν αρκούν. Για την αποτελεσματική λειτουργία του κράτους πρόνοιας, οφείλουν να συνοδεύονται από ένα ολοκληρωμένο πλέγμα κοινωνικών υπηρεσιών. Γιαυτό και είναι αναγκαίο ένα πλήρες δίκτυο παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών σε κάθε δήμο της χώρας, διαθέσιμο σε όλες τις οικογένειες που τους χρειάζονται. Απαραίτητη και η διασφάλιση της αναβάθμισης των δομών προστασίας ηλικιωμένων και ατόμων με αναπηρίες καθώς και η συστηματική
Θέσεις 1ου Συνεδρίου ΔΗΜΑΡ, 02/04/11
49
υποστήριξη του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι», βρεφονηπιακών σταθμών, ΚΔΑΠ, ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ).
-Κανένα σύστημα κοινωνικής προστασίας δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά ως δίχτυ προστασίας ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, χωρίς ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, που να συνδυάζει την οικονομική ενίσχυση των ευπαθέστερων ομάδων του πληθυσμού με την κατάρτιση ατομικών σχεδίων δράσης με στόχο την επιστροφή στην απασχόληση και την κοινωνική επανένταξη των δικαιούχων. Είναι γνωστό ότι τέτοια προγράμματα εφαρμόζονται σε εθνικό επίπεδο σε 23 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και σε τοπικό επίπεδο στις υπόλοιπες τρεις. Η πρόταση για τον προσεκτικό σχεδιασμό και την σταδιακή εφαρμογή ενός προγράμματος ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος σε εύλογο χρονικό διάστημα είναι ξεκάθαρη.
-Η ιδιότητα του πολίτη πρέπει να εξασφαλίζει εγγυημένη πρόσβαση σε ένα σύνολο βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα στην υγεία, τη στέγαση και την παιδεία, ανεξαρτήτως του σε ποια επαγγελματική κατηγορία ανήκει κάποιος ή πόσα ένσημα έχει. Η επέκταση των δικαιωμάτων αυτών σε μετανάστες, οι οποίοι πληρούν ορισμένες βασικές προϋποθέσεις (όπως για παράδειγμα η μακρόχρονη διαμονή στη χώρα μας) θα μπορούσε να δράσει ανασταλτικά στον κοινωνικό αποκλεισμό που οι άνθρωποι αυτοί αντιμετωπίζουν. Ακόμη και σε μετανάστες χωρίς χαρτιά η παροχή επείγουσας κοινωνικής βοήθειας και υγειονομικής περίθαλψης είναι επιβεβλημένη, ως συμμόρφωση στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις κάθε κοινωνίας που θέλει να λέγεται πολιτισμένη, λόγω της απουσίας ενός στέρεου και αποτελεσματικού συστήματος για τη νομιμοποίησή τους.
4.2.10 Κοινωνικό Κράτος
Η ΔΗΜΑΡ τάσσεται υπέρ ενός κοινωνικού κράτους ικανού, αποτελεσματικού και ευαίσθητου στις διαφορετικές ταυτότητες των πολιτών. Στο πλαίσιο αυτό διεκδικούμε ένα νέο κοινωνικό κράτος δικαίου χωρίς ευνοημένους και αποκλεισμένους, χωρίς προνομιούχους και ξεχασμένους, χωρίς ευγενή και λαϊκά ταμεία, με ίσα κοινωνικά δικαιώματα για όλους και όλες. Ένα κοινωνικό κράτος ικανό: που να διασφαλίζει στις παλιές και καινούργιες μειονότητες δικαιώματα, υπηρεσίες και αγαθά που να είναι ανάλογα με την τεράστια συνεισφορά που δίνουν στον εθνικό πλούτο. Ένα κοινωνικό κράτος αποτελεσματικό: που να μειώνει τη φτώχεια και να αναδιανέμει πόρους εκεί που υπάρχει ανάγκη, αντί να αναπαράγει τις κοινωνικές ανισότητες. Ένα κοινωνικό κράτος βιώσιμο: χωρίς αλόγιστες σπατάλες.
48
Συγκεκριμένα μέτρα σε συγκεκριμένους τομείς:
-Η μεγάλη αύξηση της ανεργίας πλήττει δυσανάλογα τις παραγωγικές ηλικίες και τους «αρχηγούς νοικοκυριού». Το προνοιακό επίδομα μακροχρόνιας ανεργίας έχει τόσο αυστηρές προϋποθέσεις που χορηγείται τελικά στο 0,5% των μακροχρόνια ανέργων, γιαυτό και είναι αναγκαία η κινητοποίηση του Υπουργείου Εργασίας, του ΟΑΕΔ και όλων των αρμόδιων φορέων για την επέκταση του επιδόματος αυτού στους μακροχρόνια ανέργους ανεξαρτήτως ηλικίας, καθώς και στους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, αρκεί να πληρούν κάποιες λογικές προϋποθέσεις χαμηλού εισοδήματος.
-Η φτώχεια των παιδιών είναι πιο διαβρωτική από τη φτώχεια των μεγάλων: φορτώνει τη ζωή τους με σωρευτικές μειονεξίες, σημαδεύει την υγεία τους, τις επιδόσεις τους στο σχολείο, μειώνει την πιθανότητά τους να σπουδάσουν, περιορίζει τις προοπτικές τους στην αγορά εργασίας. Γιαυτό και είναι αναγκαία η σταδιακή αντικατάσταση των εντελών άνισων και πολυάριθμων οικογενειακών και πολυτεκνικών επιδομάτων από ένα ενιαίο επίδομα παιδιού, το οποίο θα καταβάλλεται από το πρώτο παιδί.
-Η στεγαστική πολιτική στη χώρα μας ευνοεί την ιδιόκτητη κατοικία. Το ίδιο και η φορολογική πολιτική. Σε συνθήκες μείωσης εισοδημάτων αλλά όχι ενοικίων, ο ρόλος των επιδομάτων κατοικίας μπορεί να είναι καθοριστικός για την καταπολέμηση της φτώχειας. Γιαυτό και απαιτείται ο ανασχεδιασμός του επιδόματος ενοικίου σε μη ανταποδοτική βάση, ώστε να ωφελούνται και οι φτωχές οικογένειες που σήμερα δεν πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας του ΟΕΚ.
-Η επιδοματική πολιτική για τα ΑμΕΑ είναι ένα από τα χειρότερα παραδείγματα του σημερινού συστήματος πελατειακών παροχών Δεκάδες επιδόματα, με πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ τους, ακόμη και όταν πρόκειται για την ίδια αναπηρία (π.χ. επίδομα τυφλών εργαζομένων ή φοιτητών 310 ευρώ το μήνα, επίδομα τυφλών δικηγόρων ή επιστημόνων 609 ευρώ το μήνα). Γιαυτό και είναι δίκαιη η ενοποίησή τους σε ένα νέο επίδομα αναπηρίας, το ύψος του οποίου θα μεταβάλλεται ανάλογα με τις ανάγκες κάθε μορφής αναπηρίας όχι ανάλογα με την ισχύ της κάθε ομάδας πίεσης.
-Το προηγούμενο σύστημα συντάξεων αναδιένεμε πόρους και δικαιώματα αλλά στην αντίθετη κατεύθυνση: ευνοούσε τους πλούσιους σε βάρος των φτωχών, τους ελεύθερους επαγγελματίες σε βάρος των μισθωτών, τους εργαζόμενους του Δημοσίου σε βάρος των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, όσους ήταν κοντά στην ηλικία συνταξιοδότησης σε βάρος των νέων ασφαλισμένων – και κυρίως ευνοούσε τη σημερινή γενεά φορτώνοντας δυσβάστακτα βάρη στις επόμενες. Γιαυτό και είναι αναγκαία η ενοποίηση του συστήματος συντάξεων, η πλήρης κατάργηση όλων των κοινωνικών πόρων, στήριξη του εισοδήματος όλων των ηλικιωμένων, ανεξαρτήτως ασφαλιστικού ταμείου ή επαγγελματικού κλάδου. Σε κάθε περίπτωση η βασική σύνταξη (που χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, σύμφωνα με τη νέα ασφαλιστική νομοθεσία) πρέπει να καταβάλλεται σε κάθε πολίτη που συμπληρώνει τα 65 έτη χωρίς άλλες προϋποθέσεις και με πλήρη προστασία αυτών των συντάξεων από τον πληθωρισμό.
-Οι εισοδηματικές ενισχύσεις από μόνες τους δεν αρκούν. Για την αποτελεσματική λειτουργία του κράτους πρόνοιας, οφείλουν να συνοδεύονται από ένα ολοκληρωμένο πλέγμα κοινωνικών υπηρεσιών. Γιαυτό και είναι αναγκαίο ένα πλήρες δίκτυο παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών σε κάθε δήμο της χώρας, διαθέσιμο σε όλες τις οικογένειες που τους χρειάζονται. Απαραίτητη και η διασφάλιση της αναβάθμισης των δομών προστασίας ηλικιωμένων και ατόμων με αναπηρίες καθώς και η συστηματική
Θέσεις 1ου Συνεδρίου ΔΗΜΑΡ, 02/04/11
49
υποστήριξη του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι», βρεφονηπιακών σταθμών, ΚΔΑΠ, ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ).
-Κανένα σύστημα κοινωνικής προστασίας δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά ως δίχτυ προστασίας ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, χωρίς ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, που να συνδυάζει την οικονομική ενίσχυση των ευπαθέστερων ομάδων του πληθυσμού με την κατάρτιση ατομικών σχεδίων δράσης με στόχο την επιστροφή στην απασχόληση και την κοινωνική επανένταξη των δικαιούχων. Είναι γνωστό ότι τέτοια προγράμματα εφαρμόζονται σε εθνικό επίπεδο σε 23 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και σε τοπικό επίπεδο στις υπόλοιπες τρεις. Η πρόταση για τον προσεκτικό σχεδιασμό και την σταδιακή εφαρμογή ενός προγράμματος ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος σε εύλογο χρονικό διάστημα είναι ξεκάθαρη.
-Η ιδιότητα του πολίτη πρέπει να εξασφαλίζει εγγυημένη πρόσβαση σε ένα σύνολο βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα στην υγεία, τη στέγαση και την παιδεία, ανεξαρτήτως του σε ποια επαγγελματική κατηγορία ανήκει κάποιος ή πόσα ένσημα έχει. Η επέκταση των δικαιωμάτων αυτών σε μετανάστες, οι οποίοι πληρούν ορισμένες βασικές προϋποθέσεις (όπως για παράδειγμα η μακρόχρονη διαμονή στη χώρα μας) θα μπορούσε να δράσει ανασταλτικά στον κοινωνικό αποκλεισμό που οι άνθρωποι αυτοί αντιμετωπίζουν. Ακόμη και σε μετανάστες χωρίς χαρτιά η παροχή επείγουσας κοινωνικής βοήθειας και υγειονομικής περίθαλψης είναι επιβεβλημένη, ως συμμόρφωση στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις κάθε κοινωνίας που θέλει να λέγεται πολιτισμένη, λόγω της απουσίας ενός στέρεου και αποτελεσματικού συστήματος για τη νομιμοποίησή τους.
Πράσινη Κοινωνική Οικονομία
Ως Κοινωνική Οικονομία ορίζεται ο χώρος που βρίσκεται ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα της οικονομίας και όπου οι οικονομικές δραστηριότητες στοχεύουν σε κοινωνικούς σκοπούς· πρόκειται δηλαδή για δραστηριότητες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που παράγουν κοινωνικό και ατομικό όφελος.
Δίπλα από την εμπορευματική οικονομία (που υλοποιείται από τους οικονομικούς φορείς και ρυθμίζεται από τις δυνάμεις της αγοράς), και τη δημόσια ή κρατική (η οποία υλοποιείται από το κράτος με βάση την αναδιανεμητική αρχή), υπάρχει και η οικονομία που υλοποιείται από τους πολίτες με δική τους πρωτοβουλία και δεν διέπεται από την αρχή του ανταγωνισμού αλλά από τις αρχές της αμοιβαιότητας, της συνεργατικότητας και της εμπιστοσύνης.
Η κοινωνική οικονομία περιλαμβάνει ένα πλήθος δράσεων, άλλες χρηματικού χαρακτήρα και άλλες μη εκχρηματισμένες. Στις εκχρηματισμένες δράσεις κοινωνικής οικονομίας, τα έσοδα από την οικονομική δραστηριότητα των κοινωνικών επιχειρήσεων κατευθύνονται αφενός στους παραγωγούς, οι οποίοι εξασφαλίζουν δίκαιο και αξιοπρεπές εισόδημα, αφετέρου αξιοποιούνται για τη βελτίωση της εν λόγω δραστηριότητας και δεν αποτελούν το βασικό κίνητρο της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, όπου ακόμη δεν έχει αναπτυχθεί η κοινωνική οικονομία, έχουν στη φάση της ζητούμενης αρχικής ανάπτυξης οι μη εκχρηματισμένες δράσεις. Όπως δείχνει η διεθνής εμπειρία, κυρίως σε Γαλλία και Γερμανία όπου έχει αναπτυχθεί η κοινωνική οικονομία, ιδίως την τελευταία δεκαετία (ενδεικτικά, στη Γαλλία υπάρχουν περίπου 500 ενώσεις κοινωνικής οικονομίας διαφόρων μορφών –συνεταιρισμοί, δίκτυα κλπ.– στις οποίες σήμερα συμμετέχουν 25.000 νοικοκυριά), τα πρώτα βήματα έγιναν από δράσεις που δεν διαμεσολαβήθηκαν από χρηματικές ροές. Παραδείγματα τέτοιων δράσεων, εξαιρετικά πρόσφορων για τις παρούσες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες της Ελλάδας είναι:
δίκτυα και χώροι δωρεάν ανταλλαγής αντικειμένων
δίκτυα ανταλλαγής δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών
σημεία δωρεάν επισκευής χρηστικών αντικειμένων
ανάπτυξη δραστηριοτήτων μικρογεωργίας και αυτοκατανάλωσης
Στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, η κοινωνική οικονομία αποτελεί μια σημαντική θεσμικά διακριτή σφαίρα άσκησης κοινωνικής πολιτικής στην Ε.Ε. Η οικονομική βιωσιμότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κοινωνική βιωσιμότητα, την ένταξη δηλαδή και ενσωμάτωση του πολίτη, μέσω της εργασίας, στην κοινότητα. Η σημερινή ευρωπαϊκή πολιτική κοινωνικής ενσωμάτωσης έχει σκοπό να μοιράσει τις ευκαιρίες και να στηρίξει ένα σύστημα διανομής αυτών των ευκαιριών ως μόνιμες υπηρεσίες για όλους τους πολίτες.
Το μοντέλο οργάνωσης των μορφών κοινωνικής οικονομίας όπως είναι οι υπηρεσίες για μητέρες, παιδιά, ηλικιωμένους, μετανάστες, για το περιβάλλον και τον πολιτισμό, έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη νέες συνθήκες στη λειτουργία της αγοράς εργασίας αλλά και του κεφαλαίου, συνθήκες οι οποίες πλέον παράγουν άμεσο κοινωνικό όφελος, όπως μείωση του κόστους των υπηρεσιών και βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος.
Στη χώρα μας η πρόκληση της κοινωνικής οικονομίας έχει να κάνει με μια νέα οργάνωση της διακυβέρνησης της κοινωνίας των πολιτών σε μια συγκεκριμένη και όχι μόνο συμβολική/δεοντολογική τροχιά. Η κοινωνική οικονομία αποτελεί το πρόκριμα για την καλή λειτουργία της κοινωνίας των πολιτών. Στη χώρα μας, με τη μεγάλη άτυπη οικονομία της "επιβίωσης", η κοινωνική οικονομία αποτελεί τη βιώσιμη απάντηση κοινωνικής πολιτικής και ένα αναγκαίο πλαίσιο εφαρμογής του Ε.Σ.Π.Α. (2007-2013), με πολλαπλά κοινωνικά και οικονομικά οφέλη.
Πράσινη Κοινωνική Οικονομία
Η κοινωνική οικονομία αποτελεί μια ενεργητική παρέμβαση που είναι δυνατόν να εξελίσσεται ταυτόχρονα προς την κατεύθυνση της αειφορίας και ειδικότερα σε όφελος της ανάπτυξης της πράσινης οικονομίας, καθώς συνδυάζει πολλαπλά οφέλη, κοινωνικού και περιβαλλοντικού χαρακτήρα. Αν και η κοινωνική οικονομία κινείται παράλληλα με το πλαίσιο των αγορών, έχει την ιδιαιτερότητα να στηρίζεται σε ευρεία κοινωνική βάση, να υιοθετεί συλλογικά κριτήρια κατανομής κερδών, να αναπτύσσει ιδιαίτερη σχέση αλληλεγγύης με το περιβάλλον και να προωθεί την κοινωνική συνοχή. Επίσης, οι οργανισμοί της κοινωνικής οικονομίας δημιουργούν θέσεις απασχόλησης σύμφωνα με τις αρχές της κοινωνικής αλληλεγγύης (εργασιακή ενσωμάτωση των κοινωνικών ομάδων που είναι αποκλεισμένες από την αγορά εργασίας), ενώ σε πολλές περιπτώσεις παρέχουν δωρεάν κοινωφελείς υπηρεσίες.
Σε γενικές γραμμές, η κοινωνική οικονομία συνδέεται ή δραστηριοποιείται στα παρακάτω πεδία:
κοινωνική ενσωμάτωση
τοπική ανάπτυξη
βιώσιμη ανάπτυξη
πρόληψη κοινωνικών ανισοτήτων
ενίσχυση του κοινωνικού ιστού και ενδυνάμωση του κοινωνικού κεφαλαίου.
Στην παρούσα συγκυρία, η στόχευση της πράσινης κοινωνικής οικονομίας αποκτά προστιθέμενη κοινωνική και περιβαλλοντική αξία. Η οικονομική κρίση που βιώνει η Ελλάδα, αναδεικνύει τα αδιέξοδα του «τυφλού» αναπτυξιακού μοντέλου που ακολούθησε η χώρα τα τελευταία 30 χρόνια, ενός μοντέλου που βασίστηκε στην εξωπραγματική υπόθεση ότι η καταστροφή του περιβάλλοντος και η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων μπορούσαν να γίνονται αζημίως, χωρίς να πληρώνει κανείς το κόστος των συνεπειών.
Ωστόσο τα αδιέξοδα στη σημερινή συγκυρία δημιουργούν νέες προοπτικές ανάταξης της εθνικής οικονομίας και διατήρησης της κοινωνικής συνοχής. Πώς; Με τη δημιουργία θέσεων εργασίας και ενίσχυσης του οικογενειακού εισοδήματος μέσω της προώθησης της πράσινης κοινωνικής οικονομίας.
Ως πράσινη κοινωνική οικονομία θα μπορούσε να περιγραφεί το είδος εκείνο της κοινωνικής οικονομίας όπου οι παραγωγικές και καταναλωτικές δραστηριότητες που εμπερικλείει προστατεύουν και βελτιώνουν το περιβάλλον. Δράσεις που εξασφαλίζουν τη μακρά χρήση των προϊόντων, βελτιώνουν τη γη με οικολογικές καλλιεργητικές μεθόδους, μειώνουν τις αποστάσεις για τους μετακινούμενους, ευνοούν την αυτοκατανάλωση και βελτιώνουν τον αστικό χώρο, αποτελούν συστατικά στοιχεία της πράσινης κοινωνικής οικονομίας. Έτσι, τελικά η πράσινη κοινωνική οικονομία επιτυγχάνει σε μια κρίσιμη διπλή στόχευση: ενισχύει οικονομικά τους ασθενέστερους, εξασφαλίζοντας καλύτερους όρους προστασίας και βελτίωσης του περιβάλλοντος.
Έχοντας υιοθετήσει πλέον ως χώρα τη στρατηγική επιλογή της πράσινης ανάπτυξης, οι κοινωνικοί φορείς καλούμαστε να απαντήσουμε στο ερώτημα «πώς μαζικοποιείται σήμερα μια πράσινη στροφή στην κατανάλωση και γενικότερα στη σχέση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον;». Στο ερώτημα αυτό, η απάντηση δεν μπορεί να έρθει από πάνω, πχ από τις οργανωμένες κρατικές υπηρεσίες, που διακρίνονται για έλλειψη ευελιξίας και προσαρμοστικότητας, αλλά από την ενεργοποίηση των κοινωνικών δυνάμεων. Σε αυτή την προσπάθεια, κομβικό ρόλο οφείλει και μπορεί να έχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση μέσα από γόνιμες συνέργειες με κοινωνικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι σήμερα σε θέση να ανακατευθύνει τις ποικίλες δράσεις της προς την πράσινη κοινωνική οικονομία, σε ένα ευρύ φάσμα από δραστηριότητες που μένει να αναπτυχθούν από τις κοινωνικές δυνάμεις. Δράσεις όπως η μη εκχρηματισμένη ανταλλαγή προϊόντων, τα δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, οι κοινωνικές δικτυώσεις δωρεάν ανταλλαγής υπηρεσιών, η χρήση τοπικών νομισμάτων, η δημιουργία δικτύων επισκευών κ.α. αποτελούν ορισμένες μόνο προτάσεις προς τη ζητούμενη κατεύθυνση.
Ενδεικτικές δράσεις Πράσινης Κοινωνικής Οικονομίας
Α. Στέγη, κοινωνική πολιτική υποστήριξη ευπαθών ομάδων
· Αξιοποίηση των ακινήτων της ΚΕΔ (κενά και μη εκμεταλλευόμενα διαμερίσματα) για την απόδοση μέσω του δήμου σε φτωχές οικογένειες με πολύ χαμηλό τίμημα. Δημιουργία προγραμμάτων ανάλογων με τα προγράμματα εργατικής κατοικίας. Βασική υποχρέωση των ενοίκων: η μερική ανακαίνιση των παραχωρούμενων διαμερισμάτων και η καλή συντήρησή τους. Σύναψη προγραμματικής σύμβασης με ΚΕΔ (στην οποία θα εκχωρείται μέρος του συμβολικού ενοικίου).
· Να ζητηθεί από την Εκκλησία η παραχώρηση με τους ίδιους όρους με την ΚΕΔ των επίσης χιλιάδων κλειστών διαμερισμάτων-κληροδοτημάτων που διαθέτει, για τη στέγαση φτωχών οικογενειών.
· Εντοπισμός από τις υπηρεσίες του δήμου και παραχώρηση σχολαζουσών κληρονομιών (πολλές χιλιάδες διαμερίσματα) ως στέγη σε άστεγες οικογένειες, άπορους κλπ.
· Θεμιτή κατοχή άδειων κτιρίων για άστεγους και για στέγαση επιχειρηματικών δράσεων κοινωνικής οικονομίας.[ Πρόσφατα έχει αναδειχθεί νομικά η έννοια της «θεμιτής κατοχής», με το σκεπτικό ότι μια σχολάζουσα ιδιοκτησία, και όχι μόνο, αξιοποιείται με μεσεγγυητή την αυτοδιοίκηση για σοβαρό κοινωνικό σκοπό, όπως η στέγαση άστεγων].
· Αξιοποίηση σχολαζουσών κληρονομιών από επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας
· Εθελοντές για υποστήριξη ηλικιωμένων.
· Εθελοντές για ανακαίνιση σπιτιών για άπορους και ηλικιωμένους.
· Μαθήματα κοινωνικής προσφοράς (παροχή πρώτων βοηθειών, μαθήματα πυρασφάλειας και αντιμετώπισης έκτακτων περιστατικών, όπως σεισμοί και πλημμύρες).
· Πρωτοβουλίες δια βίου μάθησης (σεμινάρια, διαλέξεις, μαθήματα) για ενήλικες.
· Φροντιστηριακή υποστήριξη μαθητών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με δωρεάν διδακτική στήριξη και δωρεάν ή πολύ φθηνό φροντιστήριο στο σχολείο το απόγευμα.
Β. Υποστήριξη εισοδήματος και νεανικής επιχειρηματικότητας
· Ίδρυση Ηθικής Τράπεζας. Αντικείμενο, η χρηματοδότηση της νεανικής καινοτόμου επιχειρηματικότητας μικρής κλίμακας και της κοινωνικής οικονομίας. Επίσης, υποστήριξη της επανέναρξης εργασίας για τους ανέργους, με bridge loans (πχ 800-1200 Ευρώ μηνιαίως σε οικογένειες με ανεργία για 1-2 χρόνια, μέχρι να αποκατασταθούν εργασιακά και να επιστρέψουν τα χρήματα). Δάνεια όχι πολύ μεγάλων ποσών, με μακρά αποπληρωμή και χαμηλό επιτόκιο (2-3%). Το αρχικό κεφάλαιο που απαιτείται θα μπορούσε να σχηματισθεί από επιφανείς οικονομικά πολίτες που θα προσκληθούν να συμβάλουν (θα παίρνουν και καλύτερο επιτόκιο). Οι ΟΤΑ που θα εμπλέκονται θα εγγυώνται τα ποσά –πχ μέχρι 150.000 – 200.000 ανά καταθέτη. Εναλλακτικά, θα μπορούσε –φθηνότερα, χωρίς εγγυητική επιστολή στην Τράπεζα της Ελλάδας- να πρωτοστατήσουν οι ΟΤΑ για να ανοίξουν παραρτήματα ηθικές τράπεζες από άλλες χώρες της Ε.Ε..
· Αναστηλώσεις-αναπαλαιώσεις κτιρίων με χρηματοδοτήσεις από τράπεζες και συνεκμετάλλευση 50-50% των κτιρίων
· Σεμινάρια αυτοκατανάλωσης (εκμάθηση παραγωγής τροφών –ζυμαρικά, μαρμελάδες-, μαθήματα μαγειρικής κοκ)
· Συνεταιρισμοί γυναικών που μαγειρεύουν φρέσκα καθημερινά - κιόσκια διάθεσης παντού, καλές τιμές (ένταση εργασίας)
· Μόνιμες λαϊκές αγορές τοπικών και βιολογικών προϊόντων
· Επαναχρησιμοποίηση προϊόντων, ελεύθερο ανταλλακτήριο ειδών σε καλή κατάσταση, ανταλλαγές βιβλίων κοκ
· Ενθάρρυνση ίδρυσης και λειτουργίας συνεταιρισμών κοινόχρηστών αυτοκινήτων.
· Οργάνωση θεματικών δράσεων για επισκέπτες από ομάδες κοινωνικής οικονομίας (π.χ. περίπατοι ειδικού ενδιαφέροντος στην πόλη, όπως περίπατοι σε αρχαιολογικούς χώρους κοκ), διάχυση της τεκμηριωμένης έντυπης και ηλεκτρονικής ενημέρωσης προς κάθε ενδιαφερόμενο για την ιστορία, τα αξιοθέατα και τα δρώμενα σε κάθε πόλη-περιφέρεια, ανάπτυξη σύγχρονων πολιτιστικών γεγονότων, ακόμη και σε καθημερινή βάση κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου (συναυλίες από μικρά σχήματα, θεατρικά δρώμενα, φεστιβάλ και γιορτές γευσιγνωσίας, κοκ), παράλληλα με την συστηματική ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού (συνεδριακός, θρησκευτικός, γαμήλιος τουρισμός, οικοτουρισμός στην πόλη - birdwatching κ.α.).
Γ. Υποστήριξη ανάπτυξης πράσινης κοινωνικής οικονομίας
· Συνεταιρισμοί τεχνιτών που επισκευάζουν διάφορα αγαθά.
· Προώθηση συνεταιρισμών παραγωγών-καταναλωτών βιολογικών προϊόντων. Μικροί βιοκαλλιεργητές παραγωγοί θα μπορούσαν με την υποβοήθηση του δήμου να οργανωθούν σε κλειστά δίκτυα διάθεσης και διανομής με τους καταναλωτές. Παραμερίζοντας το παράλογο κέρδος των μεσαζόντων με έναν αποτελεσματικό μηχανισμό διανομής, οι απεγνωσμένοι σήμερα βιοπαραγωγοί θα μπορούσαν να διαθέσουν τα προϊόντα τους σε πολύ καλύτερες τιμές (σε δίκαιη τιμή παραγωγού) σε εκατοντάδες χιλιάδες καταναλωτές που διψούν για φθηνά ποιοτικά βιολογικά προϊόντα. Η οργάνωση των δικτύων θα δημιουργούσε πολλές νέες θέσεις εργασίας στους χώρους συσκευασίας και διάθεσης, καθώς και στο σύστημα διανομής. Τα οφέλη από μια τέτοια δικτύωση θα ήταν πολλά. Το κύριο όφελος έχει να κάνει με τη διασφάλιση της συνέχισης της ενασχόλησης των παραγωγών με τη βιολογική γεωργία. Επίσης, η επιτυχής λειτουργία του μοντέλου αυτού θα ενθάρρυνε πολλές χιλιάδες ακόμη αγρότες μικρής και μεσαίας παραγωγικής δυνατότητας να στραφούν στη βιολογική γεωργία. Τέλος, σημαντικά θα ήταν και τα οφέλη για την προστασία και τη βιωσιμότητα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα των πιο πολύτιμων φυσικών πόρων της χώρας: του νερού, που σήμερα κατασπαταλείται παράλογα στις αρδεύσεις, και των εδαφών, που έπειτα από μερικές δεκαετίες εντατικής χημικής γεωργίας κινδυνεύουν με οριστική απόσυρση.
· Δίκτυα ανταλλαγής δωρεάν υπηρεσιών (μαθήματα ξένων γλωσσών, baby sitting, φροντίδα ηλικιωμένων, μαστορέματα), μεταξύ των δημοτών, από λίστες ενδιαφερόμενων που θα οργανώνει ο δήμος (έχει εφαρμοσθεί σε Παρίσι, Βιέννη και αλλού).
ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΤΥΑ ΩΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Ως κοινωνικά δίκτυα ορίζονται τα πολυδιάστατα συστήματα επικοινωνίας και διαμόρφωσης της ανθρώπινης πρακτικής και της κοινωνικής ταυτότητας. Τα κοινωνικά δίκτυα ορίζονται επίσης και ως το άθροισμα των προσωπικών επαφών μέσω των οποίων το άτομο διατηρεί την κοινωνική του ταυτότητα, λαμβάνει συναισθηματική υποστήριξη, υλική ενίσχυση και συμμετοχή σε υπηρεσίες, έχει πρόσβαση σε πληροφορίες και αναπτύσσεται δημιουργώντας νέες κοινωνικές επαφές.
Τα κοινωνικά δίκτυα είναι λοιπόν οι νέες μορφές κοινωνικής αυτο-οργάνωσης που προωθούν την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών τόσο στα κοινά όσο και στις παραγωγικές και οικονομικές λειτουργίες της κοινωνίας. Είναι δίκτυα εθελοντικά και αυτενεργά, δίκτυα που δεν κατευθύνονται από πολιτικά, επιχειρηματικά ή άλλα κέντρα εξουσίας, δίκτυα τα μέλη των οποίων προέρχονται από το πιο δραστήριο και συνειδητοποιημένο τμήμα της Κοινωνίας των Πολιτών.
Η δράση αυτών των δικτύων μπορεί να είναι φυσικά και επιχειρηματική, προς την κατεύθυνση πάντα της κοινωνικής, και εν προκειμένω πράσινης, επιχειρηματικότητας. Η ανάπτυξη της Πράσινης Κοινωνικής Οικονομίας, που προϋποθέτει την ύπαρξη και την απρόσκοπτη λειτουργία των κοινωνικών δικτύων σε οριζόντια συνεργασία, είναι ένας ασφαλής και προνομιακός δρόμος για τη διέξοδο από την πολύπλευρη κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία – κρίση όχι μόνον οικονομική, αλλά ταυτόχρονα και κρίση αξιών και πολιτισμού, και εντέλει κρίση πολιτική. Παράλληλα, η εξάπλωση των κοινωνικών δικτύων αποτελεί ασπίδα κατά της υποβάθμισης και της απαξίωσης του περιβάλλοντος, αστικού και μη. Η απουσία των κλασικών επιχειρηματικών κινήτρων του κέρδους και της οικονομικής επέκτασης, αφού τη θέση τους καταλαμβάνει το δημόσιο και κοινοτικό συμφέρον, το «συμφέρον της γειτονιάς», εγγυάται την ευόδωση των στόχων αυτών των δικτύων και ταυτόχρονα την ενίσχυση της πράσινης κοινωνικής ανάπτυξης προς την κατεύθυνση της αειφορίας σε όλα τα επίπεδα, κι όχι μόνο στο οικονομικό.
Αν το καλοσκεφτούμε, στη χώρα μας, υφίστανται χιλιάδες σύλλογοι. σωματεία και οργανώσεις, όμως το ποσοστό κοινωνικής επιχειρηματικότητας, πόσο μάλιστα πράσινης, είναι πολύ μικρό σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Κι εδώ καλούνται οι επιχειρηματικοί φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης να παίξουν έναν σημαντικό και δημιουργικό ρόλο, μακριά από γραφειοκρατικές αντιλήψεις και αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Τελικά, ένα μεγάλο στοίχημα για τον Καλλικράτη είναι να προωθήσει δυναμικά και συγκροτημένα την οριζόντια συνεργασία των περιβαλλοντικά και κοινωνικά ευαίσθητων δικτύων των ενεργών πολιτών με τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με στόχο την ανάπτυξη της Πράσινης Κοινωνικής Οικονομίας ως αναγκαίας προϋπόθεσης μιας υγιούς και διόλου υποταγμένης σε υπερκείμενα συμφέροντα πράσινης ανάπτυξης. Έτσι θα δημιουργηθούν και οι όροι για την ευόδωση της πράσινης επιχειρηματικότητας ως εγγύησης για ένα βιώσιμο και κοινωνικά λειτουργικό αστικό περιβάλλον.
Οι προκλήσεις είναι παρούσες σε μια πολύ δυσμενή συγκυρία για τη χώρα μας. Το τρίπτυχο: Τοπική Αυτοδιοίκηση-Κοινωνικά Δίκτυα– Πράσινη Κοινωνική Οικονομία μπορεί να αποδειχθεί ως ένας από τους προσφορότερους δρόμους για την υπέρβαση της κρίσης και τη δημιουργία μιας καινούργιας κοινωνικής πραγματικότητας – πράσινης, αλληλέγγυας και αειφόρας.
Γιάννης Σακιώτης- Θέμης Δημητρακόπουλος:
[Σύντομη εισήγησηκαι και θέσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς, στη διημερίδα «Αυτοδιοίκηση: Μεταρρύθμιση και Δημοκρατική Ανασυγκρότηση» (26 Φεβρουαρίου 2011)]
Δίπλα από την εμπορευματική οικονομία (που υλοποιείται από τους οικονομικούς φορείς και ρυθμίζεται από τις δυνάμεις της αγοράς), και τη δημόσια ή κρατική (η οποία υλοποιείται από το κράτος με βάση την αναδιανεμητική αρχή), υπάρχει και η οικονομία που υλοποιείται από τους πολίτες με δική τους πρωτοβουλία και δεν διέπεται από την αρχή του ανταγωνισμού αλλά από τις αρχές της αμοιβαιότητας, της συνεργατικότητας και της εμπιστοσύνης.
Η κοινωνική οικονομία περιλαμβάνει ένα πλήθος δράσεων, άλλες χρηματικού χαρακτήρα και άλλες μη εκχρηματισμένες. Στις εκχρηματισμένες δράσεις κοινωνικής οικονομίας, τα έσοδα από την οικονομική δραστηριότητα των κοινωνικών επιχειρήσεων κατευθύνονται αφενός στους παραγωγούς, οι οποίοι εξασφαλίζουν δίκαιο και αξιοπρεπές εισόδημα, αφετέρου αξιοποιούνται για τη βελτίωση της εν λόγω δραστηριότητας και δεν αποτελούν το βασικό κίνητρο της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, όπου ακόμη δεν έχει αναπτυχθεί η κοινωνική οικονομία, έχουν στη φάση της ζητούμενης αρχικής ανάπτυξης οι μη εκχρηματισμένες δράσεις. Όπως δείχνει η διεθνής εμπειρία, κυρίως σε Γαλλία και Γερμανία όπου έχει αναπτυχθεί η κοινωνική οικονομία, ιδίως την τελευταία δεκαετία (ενδεικτικά, στη Γαλλία υπάρχουν περίπου 500 ενώσεις κοινωνικής οικονομίας διαφόρων μορφών –συνεταιρισμοί, δίκτυα κλπ.– στις οποίες σήμερα συμμετέχουν 25.000 νοικοκυριά), τα πρώτα βήματα έγιναν από δράσεις που δεν διαμεσολαβήθηκαν από χρηματικές ροές. Παραδείγματα τέτοιων δράσεων, εξαιρετικά πρόσφορων για τις παρούσες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες της Ελλάδας είναι:
δίκτυα και χώροι δωρεάν ανταλλαγής αντικειμένων
δίκτυα ανταλλαγής δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών
σημεία δωρεάν επισκευής χρηστικών αντικειμένων
ανάπτυξη δραστηριοτήτων μικρογεωργίας και αυτοκατανάλωσης
Στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, η κοινωνική οικονομία αποτελεί μια σημαντική θεσμικά διακριτή σφαίρα άσκησης κοινωνικής πολιτικής στην Ε.Ε. Η οικονομική βιωσιμότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κοινωνική βιωσιμότητα, την ένταξη δηλαδή και ενσωμάτωση του πολίτη, μέσω της εργασίας, στην κοινότητα. Η σημερινή ευρωπαϊκή πολιτική κοινωνικής ενσωμάτωσης έχει σκοπό να μοιράσει τις ευκαιρίες και να στηρίξει ένα σύστημα διανομής αυτών των ευκαιριών ως μόνιμες υπηρεσίες για όλους τους πολίτες.
Το μοντέλο οργάνωσης των μορφών κοινωνικής οικονομίας όπως είναι οι υπηρεσίες για μητέρες, παιδιά, ηλικιωμένους, μετανάστες, για το περιβάλλον και τον πολιτισμό, έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη νέες συνθήκες στη λειτουργία της αγοράς εργασίας αλλά και του κεφαλαίου, συνθήκες οι οποίες πλέον παράγουν άμεσο κοινωνικό όφελος, όπως μείωση του κόστους των υπηρεσιών και βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος.
Στη χώρα μας η πρόκληση της κοινωνικής οικονομίας έχει να κάνει με μια νέα οργάνωση της διακυβέρνησης της κοινωνίας των πολιτών σε μια συγκεκριμένη και όχι μόνο συμβολική/δεοντολογική τροχιά. Η κοινωνική οικονομία αποτελεί το πρόκριμα για την καλή λειτουργία της κοινωνίας των πολιτών. Στη χώρα μας, με τη μεγάλη άτυπη οικονομία της "επιβίωσης", η κοινωνική οικονομία αποτελεί τη βιώσιμη απάντηση κοινωνικής πολιτικής και ένα αναγκαίο πλαίσιο εφαρμογής του Ε.Σ.Π.Α. (2007-2013), με πολλαπλά κοινωνικά και οικονομικά οφέλη.
Πράσινη Κοινωνική Οικονομία
Η κοινωνική οικονομία αποτελεί μια ενεργητική παρέμβαση που είναι δυνατόν να εξελίσσεται ταυτόχρονα προς την κατεύθυνση της αειφορίας και ειδικότερα σε όφελος της ανάπτυξης της πράσινης οικονομίας, καθώς συνδυάζει πολλαπλά οφέλη, κοινωνικού και περιβαλλοντικού χαρακτήρα. Αν και η κοινωνική οικονομία κινείται παράλληλα με το πλαίσιο των αγορών, έχει την ιδιαιτερότητα να στηρίζεται σε ευρεία κοινωνική βάση, να υιοθετεί συλλογικά κριτήρια κατανομής κερδών, να αναπτύσσει ιδιαίτερη σχέση αλληλεγγύης με το περιβάλλον και να προωθεί την κοινωνική συνοχή. Επίσης, οι οργανισμοί της κοινωνικής οικονομίας δημιουργούν θέσεις απασχόλησης σύμφωνα με τις αρχές της κοινωνικής αλληλεγγύης (εργασιακή ενσωμάτωση των κοινωνικών ομάδων που είναι αποκλεισμένες από την αγορά εργασίας), ενώ σε πολλές περιπτώσεις παρέχουν δωρεάν κοινωφελείς υπηρεσίες.
Σε γενικές γραμμές, η κοινωνική οικονομία συνδέεται ή δραστηριοποιείται στα παρακάτω πεδία:
κοινωνική ενσωμάτωση
τοπική ανάπτυξη
βιώσιμη ανάπτυξη
πρόληψη κοινωνικών ανισοτήτων
ενίσχυση του κοινωνικού ιστού και ενδυνάμωση του κοινωνικού κεφαλαίου.
Στην παρούσα συγκυρία, η στόχευση της πράσινης κοινωνικής οικονομίας αποκτά προστιθέμενη κοινωνική και περιβαλλοντική αξία. Η οικονομική κρίση που βιώνει η Ελλάδα, αναδεικνύει τα αδιέξοδα του «τυφλού» αναπτυξιακού μοντέλου που ακολούθησε η χώρα τα τελευταία 30 χρόνια, ενός μοντέλου που βασίστηκε στην εξωπραγματική υπόθεση ότι η καταστροφή του περιβάλλοντος και η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων μπορούσαν να γίνονται αζημίως, χωρίς να πληρώνει κανείς το κόστος των συνεπειών.
Ωστόσο τα αδιέξοδα στη σημερινή συγκυρία δημιουργούν νέες προοπτικές ανάταξης της εθνικής οικονομίας και διατήρησης της κοινωνικής συνοχής. Πώς; Με τη δημιουργία θέσεων εργασίας και ενίσχυσης του οικογενειακού εισοδήματος μέσω της προώθησης της πράσινης κοινωνικής οικονομίας.
Ως πράσινη κοινωνική οικονομία θα μπορούσε να περιγραφεί το είδος εκείνο της κοινωνικής οικονομίας όπου οι παραγωγικές και καταναλωτικές δραστηριότητες που εμπερικλείει προστατεύουν και βελτιώνουν το περιβάλλον. Δράσεις που εξασφαλίζουν τη μακρά χρήση των προϊόντων, βελτιώνουν τη γη με οικολογικές καλλιεργητικές μεθόδους, μειώνουν τις αποστάσεις για τους μετακινούμενους, ευνοούν την αυτοκατανάλωση και βελτιώνουν τον αστικό χώρο, αποτελούν συστατικά στοιχεία της πράσινης κοινωνικής οικονομίας. Έτσι, τελικά η πράσινη κοινωνική οικονομία επιτυγχάνει σε μια κρίσιμη διπλή στόχευση: ενισχύει οικονομικά τους ασθενέστερους, εξασφαλίζοντας καλύτερους όρους προστασίας και βελτίωσης του περιβάλλοντος.
Έχοντας υιοθετήσει πλέον ως χώρα τη στρατηγική επιλογή της πράσινης ανάπτυξης, οι κοινωνικοί φορείς καλούμαστε να απαντήσουμε στο ερώτημα «πώς μαζικοποιείται σήμερα μια πράσινη στροφή στην κατανάλωση και γενικότερα στη σχέση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον;». Στο ερώτημα αυτό, η απάντηση δεν μπορεί να έρθει από πάνω, πχ από τις οργανωμένες κρατικές υπηρεσίες, που διακρίνονται για έλλειψη ευελιξίας και προσαρμοστικότητας, αλλά από την ενεργοποίηση των κοινωνικών δυνάμεων. Σε αυτή την προσπάθεια, κομβικό ρόλο οφείλει και μπορεί να έχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση μέσα από γόνιμες συνέργειες με κοινωνικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι σήμερα σε θέση να ανακατευθύνει τις ποικίλες δράσεις της προς την πράσινη κοινωνική οικονομία, σε ένα ευρύ φάσμα από δραστηριότητες που μένει να αναπτυχθούν από τις κοινωνικές δυνάμεις. Δράσεις όπως η μη εκχρηματισμένη ανταλλαγή προϊόντων, τα δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, οι κοινωνικές δικτυώσεις δωρεάν ανταλλαγής υπηρεσιών, η χρήση τοπικών νομισμάτων, η δημιουργία δικτύων επισκευών κ.α. αποτελούν ορισμένες μόνο προτάσεις προς τη ζητούμενη κατεύθυνση.
Ενδεικτικές δράσεις Πράσινης Κοινωνικής Οικονομίας
Α. Στέγη, κοινωνική πολιτική υποστήριξη ευπαθών ομάδων
· Αξιοποίηση των ακινήτων της ΚΕΔ (κενά και μη εκμεταλλευόμενα διαμερίσματα) για την απόδοση μέσω του δήμου σε φτωχές οικογένειες με πολύ χαμηλό τίμημα. Δημιουργία προγραμμάτων ανάλογων με τα προγράμματα εργατικής κατοικίας. Βασική υποχρέωση των ενοίκων: η μερική ανακαίνιση των παραχωρούμενων διαμερισμάτων και η καλή συντήρησή τους. Σύναψη προγραμματικής σύμβασης με ΚΕΔ (στην οποία θα εκχωρείται μέρος του συμβολικού ενοικίου).
· Να ζητηθεί από την Εκκλησία η παραχώρηση με τους ίδιους όρους με την ΚΕΔ των επίσης χιλιάδων κλειστών διαμερισμάτων-κληροδοτημάτων που διαθέτει, για τη στέγαση φτωχών οικογενειών.
· Εντοπισμός από τις υπηρεσίες του δήμου και παραχώρηση σχολαζουσών κληρονομιών (πολλές χιλιάδες διαμερίσματα) ως στέγη σε άστεγες οικογένειες, άπορους κλπ.
· Θεμιτή κατοχή άδειων κτιρίων για άστεγους και για στέγαση επιχειρηματικών δράσεων κοινωνικής οικονομίας.[ Πρόσφατα έχει αναδειχθεί νομικά η έννοια της «θεμιτής κατοχής», με το σκεπτικό ότι μια σχολάζουσα ιδιοκτησία, και όχι μόνο, αξιοποιείται με μεσεγγυητή την αυτοδιοίκηση για σοβαρό κοινωνικό σκοπό, όπως η στέγαση άστεγων].
· Αξιοποίηση σχολαζουσών κληρονομιών από επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας
· Εθελοντές για υποστήριξη ηλικιωμένων.
· Εθελοντές για ανακαίνιση σπιτιών για άπορους και ηλικιωμένους.
· Μαθήματα κοινωνικής προσφοράς (παροχή πρώτων βοηθειών, μαθήματα πυρασφάλειας και αντιμετώπισης έκτακτων περιστατικών, όπως σεισμοί και πλημμύρες).
· Πρωτοβουλίες δια βίου μάθησης (σεμινάρια, διαλέξεις, μαθήματα) για ενήλικες.
· Φροντιστηριακή υποστήριξη μαθητών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με δωρεάν διδακτική στήριξη και δωρεάν ή πολύ φθηνό φροντιστήριο στο σχολείο το απόγευμα.
Β. Υποστήριξη εισοδήματος και νεανικής επιχειρηματικότητας
· Ίδρυση Ηθικής Τράπεζας. Αντικείμενο, η χρηματοδότηση της νεανικής καινοτόμου επιχειρηματικότητας μικρής κλίμακας και της κοινωνικής οικονομίας. Επίσης, υποστήριξη της επανέναρξης εργασίας για τους ανέργους, με bridge loans (πχ 800-1200 Ευρώ μηνιαίως σε οικογένειες με ανεργία για 1-2 χρόνια, μέχρι να αποκατασταθούν εργασιακά και να επιστρέψουν τα χρήματα). Δάνεια όχι πολύ μεγάλων ποσών, με μακρά αποπληρωμή και χαμηλό επιτόκιο (2-3%). Το αρχικό κεφάλαιο που απαιτείται θα μπορούσε να σχηματισθεί από επιφανείς οικονομικά πολίτες που θα προσκληθούν να συμβάλουν (θα παίρνουν και καλύτερο επιτόκιο). Οι ΟΤΑ που θα εμπλέκονται θα εγγυώνται τα ποσά –πχ μέχρι 150.000 – 200.000 ανά καταθέτη. Εναλλακτικά, θα μπορούσε –φθηνότερα, χωρίς εγγυητική επιστολή στην Τράπεζα της Ελλάδας- να πρωτοστατήσουν οι ΟΤΑ για να ανοίξουν παραρτήματα ηθικές τράπεζες από άλλες χώρες της Ε.Ε..
· Αναστηλώσεις-αναπαλαιώσεις κτιρίων με χρηματοδοτήσεις από τράπεζες και συνεκμετάλλευση 50-50% των κτιρίων
· Σεμινάρια αυτοκατανάλωσης (εκμάθηση παραγωγής τροφών –ζυμαρικά, μαρμελάδες-, μαθήματα μαγειρικής κοκ)
· Συνεταιρισμοί γυναικών που μαγειρεύουν φρέσκα καθημερινά - κιόσκια διάθεσης παντού, καλές τιμές (ένταση εργασίας)
· Μόνιμες λαϊκές αγορές τοπικών και βιολογικών προϊόντων
· Επαναχρησιμοποίηση προϊόντων, ελεύθερο ανταλλακτήριο ειδών σε καλή κατάσταση, ανταλλαγές βιβλίων κοκ
· Ενθάρρυνση ίδρυσης και λειτουργίας συνεταιρισμών κοινόχρηστών αυτοκινήτων.
· Οργάνωση θεματικών δράσεων για επισκέπτες από ομάδες κοινωνικής οικονομίας (π.χ. περίπατοι ειδικού ενδιαφέροντος στην πόλη, όπως περίπατοι σε αρχαιολογικούς χώρους κοκ), διάχυση της τεκμηριωμένης έντυπης και ηλεκτρονικής ενημέρωσης προς κάθε ενδιαφερόμενο για την ιστορία, τα αξιοθέατα και τα δρώμενα σε κάθε πόλη-περιφέρεια, ανάπτυξη σύγχρονων πολιτιστικών γεγονότων, ακόμη και σε καθημερινή βάση κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου (συναυλίες από μικρά σχήματα, θεατρικά δρώμενα, φεστιβάλ και γιορτές γευσιγνωσίας, κοκ), παράλληλα με την συστηματική ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού (συνεδριακός, θρησκευτικός, γαμήλιος τουρισμός, οικοτουρισμός στην πόλη - birdwatching κ.α.).
Γ. Υποστήριξη ανάπτυξης πράσινης κοινωνικής οικονομίας
· Συνεταιρισμοί τεχνιτών που επισκευάζουν διάφορα αγαθά.
· Προώθηση συνεταιρισμών παραγωγών-καταναλωτών βιολογικών προϊόντων. Μικροί βιοκαλλιεργητές παραγωγοί θα μπορούσαν με την υποβοήθηση του δήμου να οργανωθούν σε κλειστά δίκτυα διάθεσης και διανομής με τους καταναλωτές. Παραμερίζοντας το παράλογο κέρδος των μεσαζόντων με έναν αποτελεσματικό μηχανισμό διανομής, οι απεγνωσμένοι σήμερα βιοπαραγωγοί θα μπορούσαν να διαθέσουν τα προϊόντα τους σε πολύ καλύτερες τιμές (σε δίκαιη τιμή παραγωγού) σε εκατοντάδες χιλιάδες καταναλωτές που διψούν για φθηνά ποιοτικά βιολογικά προϊόντα. Η οργάνωση των δικτύων θα δημιουργούσε πολλές νέες θέσεις εργασίας στους χώρους συσκευασίας και διάθεσης, καθώς και στο σύστημα διανομής. Τα οφέλη από μια τέτοια δικτύωση θα ήταν πολλά. Το κύριο όφελος έχει να κάνει με τη διασφάλιση της συνέχισης της ενασχόλησης των παραγωγών με τη βιολογική γεωργία. Επίσης, η επιτυχής λειτουργία του μοντέλου αυτού θα ενθάρρυνε πολλές χιλιάδες ακόμη αγρότες μικρής και μεσαίας παραγωγικής δυνατότητας να στραφούν στη βιολογική γεωργία. Τέλος, σημαντικά θα ήταν και τα οφέλη για την προστασία και τη βιωσιμότητα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα των πιο πολύτιμων φυσικών πόρων της χώρας: του νερού, που σήμερα κατασπαταλείται παράλογα στις αρδεύσεις, και των εδαφών, που έπειτα από μερικές δεκαετίες εντατικής χημικής γεωργίας κινδυνεύουν με οριστική απόσυρση.
· Δίκτυα ανταλλαγής δωρεάν υπηρεσιών (μαθήματα ξένων γλωσσών, baby sitting, φροντίδα ηλικιωμένων, μαστορέματα), μεταξύ των δημοτών, από λίστες ενδιαφερόμενων που θα οργανώνει ο δήμος (έχει εφαρμοσθεί σε Παρίσι, Βιέννη και αλλού).
ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΤΥΑ ΩΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Ως κοινωνικά δίκτυα ορίζονται τα πολυδιάστατα συστήματα επικοινωνίας και διαμόρφωσης της ανθρώπινης πρακτικής και της κοινωνικής ταυτότητας. Τα κοινωνικά δίκτυα ορίζονται επίσης και ως το άθροισμα των προσωπικών επαφών μέσω των οποίων το άτομο διατηρεί την κοινωνική του ταυτότητα, λαμβάνει συναισθηματική υποστήριξη, υλική ενίσχυση και συμμετοχή σε υπηρεσίες, έχει πρόσβαση σε πληροφορίες και αναπτύσσεται δημιουργώντας νέες κοινωνικές επαφές.
Τα κοινωνικά δίκτυα είναι λοιπόν οι νέες μορφές κοινωνικής αυτο-οργάνωσης που προωθούν την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών τόσο στα κοινά όσο και στις παραγωγικές και οικονομικές λειτουργίες της κοινωνίας. Είναι δίκτυα εθελοντικά και αυτενεργά, δίκτυα που δεν κατευθύνονται από πολιτικά, επιχειρηματικά ή άλλα κέντρα εξουσίας, δίκτυα τα μέλη των οποίων προέρχονται από το πιο δραστήριο και συνειδητοποιημένο τμήμα της Κοινωνίας των Πολιτών.
Η δράση αυτών των δικτύων μπορεί να είναι φυσικά και επιχειρηματική, προς την κατεύθυνση πάντα της κοινωνικής, και εν προκειμένω πράσινης, επιχειρηματικότητας. Η ανάπτυξη της Πράσινης Κοινωνικής Οικονομίας, που προϋποθέτει την ύπαρξη και την απρόσκοπτη λειτουργία των κοινωνικών δικτύων σε οριζόντια συνεργασία, είναι ένας ασφαλής και προνομιακός δρόμος για τη διέξοδο από την πολύπλευρη κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία – κρίση όχι μόνον οικονομική, αλλά ταυτόχρονα και κρίση αξιών και πολιτισμού, και εντέλει κρίση πολιτική. Παράλληλα, η εξάπλωση των κοινωνικών δικτύων αποτελεί ασπίδα κατά της υποβάθμισης και της απαξίωσης του περιβάλλοντος, αστικού και μη. Η απουσία των κλασικών επιχειρηματικών κινήτρων του κέρδους και της οικονομικής επέκτασης, αφού τη θέση τους καταλαμβάνει το δημόσιο και κοινοτικό συμφέρον, το «συμφέρον της γειτονιάς», εγγυάται την ευόδωση των στόχων αυτών των δικτύων και ταυτόχρονα την ενίσχυση της πράσινης κοινωνικής ανάπτυξης προς την κατεύθυνση της αειφορίας σε όλα τα επίπεδα, κι όχι μόνο στο οικονομικό.
Αν το καλοσκεφτούμε, στη χώρα μας, υφίστανται χιλιάδες σύλλογοι. σωματεία και οργανώσεις, όμως το ποσοστό κοινωνικής επιχειρηματικότητας, πόσο μάλιστα πράσινης, είναι πολύ μικρό σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Κι εδώ καλούνται οι επιχειρηματικοί φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης να παίξουν έναν σημαντικό και δημιουργικό ρόλο, μακριά από γραφειοκρατικές αντιλήψεις και αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Τελικά, ένα μεγάλο στοίχημα για τον Καλλικράτη είναι να προωθήσει δυναμικά και συγκροτημένα την οριζόντια συνεργασία των περιβαλλοντικά και κοινωνικά ευαίσθητων δικτύων των ενεργών πολιτών με τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με στόχο την ανάπτυξη της Πράσινης Κοινωνικής Οικονομίας ως αναγκαίας προϋπόθεσης μιας υγιούς και διόλου υποταγμένης σε υπερκείμενα συμφέροντα πράσινης ανάπτυξης. Έτσι θα δημιουργηθούν και οι όροι για την ευόδωση της πράσινης επιχειρηματικότητας ως εγγύησης για ένα βιώσιμο και κοινωνικά λειτουργικό αστικό περιβάλλον.
Οι προκλήσεις είναι παρούσες σε μια πολύ δυσμενή συγκυρία για τη χώρα μας. Το τρίπτυχο: Τοπική Αυτοδιοίκηση-Κοινωνικά Δίκτυα– Πράσινη Κοινωνική Οικονομία μπορεί να αποδειχθεί ως ένας από τους προσφορότερους δρόμους για την υπέρβαση της κρίσης και τη δημιουργία μιας καινούργιας κοινωνικής πραγματικότητας – πράσινης, αλληλέγγυας και αειφόρας.
Γιάννης Σακιώτης- Θέμης Δημητρακόπουλος:
[Σύντομη εισήγησηκαι και θέσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς, στη διημερίδα «Αυτοδιοίκηση: Μεταρρύθμιση και Δημοκρατική Ανασυγκρότηση» (26 Φεβρουαρίου 2011)]
Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011
Ανακοίνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς για την επέτειο της 28ής Οκτωβρίου
Πέμπτη, 27 Οκτ. 2011.
Η 28η Οκτωβρίου αποτελεί μια μεγαλειώδη στιγμή στην ιστορία του ελληνικού λαού στην πάλη του απέναντι στο φασισμό και το ναζισμό.
Η μάχη των ελλήνων κατά του Άξονα και η ΕΑΜική εποποιία στη συνέχεια, θα είναι πάντα στις συνειδήσεις μας η μεγάλη προσφορά του έθνους στην αποτροπή της φασιστικής κυριαρχίας στην Ευρώπη.
Το μήνυμα της 28ής Οκτωβρίου είναι και σήμερα σημαντικό γιατί συμπίπτει με μια εποχή που σε πολλές χώρες της Ευρώπης καταγράφονται ακροδεξιές και φασίζουσες αντιλήψεις, στηριγμένες στον εθνικισμό, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία. Η πάλη απέναντι σε αυτές τις λογικές παραμένει και σήμερα βασικό καθήκον των προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων που πιστεύουν στη δημοκρατία, την ελευθερία και την ανοιχτή κοινωνία.
Σήμερα ο ελληνικός λαός δίνει τον αγώνα του για μια κοινωνία όρθια, μια κοινωνία που διεκδικεί να αποκρούσει την οικονομική και γενικότερη κρίση και να μετατοπίσει την πολιτική ζωή σε ουσιαστικά προοδευτικές και δημοκρατικές κατευθύνσεις.
Η 28η Οκτωβρίου αποτελεί μια μεγαλειώδη στιγμή στην ιστορία του ελληνικού λαού στην πάλη του απέναντι στο φασισμό και το ναζισμό.
Η μάχη των ελλήνων κατά του Άξονα και η ΕΑΜική εποποιία στη συνέχεια, θα είναι πάντα στις συνειδήσεις μας η μεγάλη προσφορά του έθνους στην αποτροπή της φασιστικής κυριαρχίας στην Ευρώπη.
Το μήνυμα της 28ής Οκτωβρίου είναι και σήμερα σημαντικό γιατί συμπίπτει με μια εποχή που σε πολλές χώρες της Ευρώπης καταγράφονται ακροδεξιές και φασίζουσες αντιλήψεις, στηριγμένες στον εθνικισμό, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία. Η πάλη απέναντι σε αυτές τις λογικές παραμένει και σήμερα βασικό καθήκον των προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων που πιστεύουν στη δημοκρατία, την ελευθερία και την ανοιχτή κοινωνία.
Σήμερα ο ελληνικός λαός δίνει τον αγώνα του για μια κοινωνία όρθια, μια κοινωνία που διεκδικεί να αποκρούσει την οικονομική και γενικότερη κρίση και να μετατοπίσει την πολιτική ζωή σε ουσιαστικά προοδευτικές και δημοκρατικές κατευθύνσεις.
Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης θα βρίσκεται στην Κόρινθο.
Το πρόγραμμα της επίσκεψης είναι το ακόλουθο:
10 π.μ. Συνάντηση με τον Δήμαρχο Κορινθίων Αλέκο Πνευματικό
11π.μ. Συνέντευξη τύπου στα τοπικά Μ.Μ.Ε. στα γραφεία της Δημοκρατικής Αριστεράς
12.30 π.μ. Επίσκεψη στο νοσοκομείο Κορίνθου
5 μ.μ. Συνάντηση με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Κορίνθου και εκπροσώπους εργατικών σωματείων
6μ.μ. Συνάντηση με τον πρόεδρο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Κορίνθου
7μ.μ. Εγκαίνια των γραφείων της Δημοκρατικής Αριστεράς και ανοιχτή πολιτική ομιλία στον πεζόδρομο της οδού Εθνικής Αντιστάσεως
Θα ακολουθήσει συνεστίαση με μέλη και φίλους του κόμματος στη « Στρούγκα »
Ν.Ε. Κορινθίας της Δημοκρατικής Αριστεράς
Το πρόγραμμα της επίσκεψης είναι το ακόλουθο:
10 π.μ. Συνάντηση με τον Δήμαρχο Κορινθίων Αλέκο Πνευματικό
11π.μ. Συνέντευξη τύπου στα τοπικά Μ.Μ.Ε. στα γραφεία της Δημοκρατικής Αριστεράς
12.30 π.μ. Επίσκεψη στο νοσοκομείο Κορίνθου
5 μ.μ. Συνάντηση με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Κορίνθου και εκπροσώπους εργατικών σωματείων
6μ.μ. Συνάντηση με τον πρόεδρο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Κορίνθου
7μ.μ. Εγκαίνια των γραφείων της Δημοκρατικής Αριστεράς και ανοιχτή πολιτική ομιλία στον πεζόδρομο της οδού Εθνικής Αντιστάσεως
Θα ακολουθήσει συνεστίαση με μέλη και φίλους του κόμματος στη « Στρούγκα »
Ν.Ε. Κορινθίας της Δημοκρατικής Αριστεράς
Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011
Δηλώσεις του Προέδρου Φώτη Κουβέλη
Για τα φορολογικά και τα χαράτσια
Την ώρα που η κυβέρνηση κάνει ανακοινώσεις και εξαγγελίες περί ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος, στην πράξη φορολογεί διπλά και τριπλά τους συνεπείς φορολογούμενους. Δεν μπορεί σταθερά ένα φορολογικό σύστημα να είναι προσανατολισμένο για να επιβαρύνει τους οικονομικά αδύνατους.
Υπενθυμίζουμε ότι με βάση τη λίστα που έχει δώσει το υπουργείο Οικονομικών υπάρχουν 1513 ΕΠΕ με οφειλές 7.541 δις ευρώ. Έχουμε 752 ομόρρυθμες εταιρίες να χρωστάνε 1 δις 615 εκ ευρώ. Έχουμε 26 αθλητικές εταιρίες να χρωστάνε 291 εκ. ευρώ και ο χορός καλά κρατεί. Το μεγάλο θέμα, λοιπόν, είναι ποιοι έλεγξαν αυτές τις δραστηριότητες και ποιοι τις ανέχονταν με αποτέλεσμα να έχουν γεννηθεί αυτές οι τεράστιες οφειλές. Αποδεικνύεται ότι δεν υπήρξε καμία παρέμβαση των ελεγκτικών μηχανισμών. Άραγε αυτοί οι μηχανισμοί ελέγχονταν, ελέγχονται, θα ελεγχθούν, θα παρέμβει επιτέλους ένας εισαγγελέας και αναφέρομαι στους μεγαλοφειλέτες που έπαιρναν και πιστοποιητικά φορολογικής ενημερότητας;
Είναι απορίας άξιον γιατί η κυβέρνηση δεν θεσπίζει ένα φορολογικό πόθεν έσχες. Να ελεγχθούν όλες οι καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες, σε τράπεζες του εξωτερικού και να αντιστοιχηθούν με τι ο καθένας δήλωνε όλα αυτά τα χρόνια και πώς προκύπτει η ικανότητά του να έχει τεράστιες καταθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Για το κούρεμα του ελληνικού χρέους
Η αντιμετώπιση της ελληνικής οικονομίας κινείται στη γκρίζα ζώνη της αντιπαράθεσης συμφερόντων του γαλλογερμανικού άξονα. Όσο ελκυστική και αν ακούγεται η περικοπή του χρέους, άλλο τόσο πρέπει να ανησυχούμε διότι ένα κούρεμα χωρίς ταυτόχρονα να υπάρξουν δικλίδες ασφαλείας σε ότι έχει σχέση με τα ασφαλιστικά ταμεία, με το τραπεζικό σύστημα, με την αντανάκλασή του στη χρηματοδότηση και τη ρευστότητα της αγοράς, τότε τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά αρνητικά. Το ζητούμενο είναι η ευρωπαϊκή πολιτική που είναι απούσα σε ότι αφορά την ουσιαστική πολιτική ενότητα της Ευρώπης και της οφειλόμενης κοινοτικής αλληλεγγύης, αλλά και με ότι έχει σχέση με τις ανεπάρκειες, τα ελλείμματα και το αδιέξοδο περιεχόμενο της πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση.
Για την έξοδο της χώρας από το ευρώ
Θα ήταν καταστροφικό να επιστρέψει η χώρα στη δραχμή, οπώς ζητούν κάποιες δυνάμεις της αριστεράς. Θα σήμαινε την επιστροφή της χώρας πολλές δεκαετίες πίσω και την αποκοπή της ελληνικής οικονομίας από μια ευρωπαϊκή πραγματικότητα, η οποία, βεβαίως, είναι προβληματική, όμως διαμορφώνει δυνατότητες για να στηριχτεί η χώρα μας προκειμένου να αντιμετωπίσει το τεράστιο χρέος. Η Ευρώπη είναι το μεγάλο ζήτημα, προς τα πού θα πορευτεί. Αν δεν αντιμετωπίσει επί της ουσίας την οικονομική διακυβέρνηση, τότε έχω την εκτίμηση ότι θα μετράει διασπάσεις, όχι με την έννοια των αποχωρήσεων, αλλά στο επίπεδο μιας φυγοκεντρικής κατάστασης που θα οδηγήσει πια σε ένα σχήμα ενότητας που δεν θα έχει καμία σχέση με το όραμα της ενωμένης Ευρώπης και αυτό θα είναι σε βάρος και της Ευρώπης και της Ελλάδας.
Για το ενδεχόμενο κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων
Ενδεχόμενη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων θα οδηγήσει στην πλήρη διάλυση και των ελάχιστων πια δικαιωμάτων των εργαζομένων. Θα σημάνει εξαθλίωση των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας και περαιτέρω πλήγμα του κοινωνικού ιστού.
Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι δικαίωμα και πρόβλεψη από το Σύνταγμα και καμία Βουλή, με όποια πλειοψηφία, δεν μπορεί να καταργεί συλλογικές συμβάσεις.
Την ώρα που η κυβέρνηση κάνει ανακοινώσεις και εξαγγελίες περί ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος, στην πράξη φορολογεί διπλά και τριπλά τους συνεπείς φορολογούμενους. Δεν μπορεί σταθερά ένα φορολογικό σύστημα να είναι προσανατολισμένο για να επιβαρύνει τους οικονομικά αδύνατους.
Υπενθυμίζουμε ότι με βάση τη λίστα που έχει δώσει το υπουργείο Οικονομικών υπάρχουν 1513 ΕΠΕ με οφειλές 7.541 δις ευρώ. Έχουμε 752 ομόρρυθμες εταιρίες να χρωστάνε 1 δις 615 εκ ευρώ. Έχουμε 26 αθλητικές εταιρίες να χρωστάνε 291 εκ. ευρώ και ο χορός καλά κρατεί. Το μεγάλο θέμα, λοιπόν, είναι ποιοι έλεγξαν αυτές τις δραστηριότητες και ποιοι τις ανέχονταν με αποτέλεσμα να έχουν γεννηθεί αυτές οι τεράστιες οφειλές. Αποδεικνύεται ότι δεν υπήρξε καμία παρέμβαση των ελεγκτικών μηχανισμών. Άραγε αυτοί οι μηχανισμοί ελέγχονταν, ελέγχονται, θα ελεγχθούν, θα παρέμβει επιτέλους ένας εισαγγελέας και αναφέρομαι στους μεγαλοφειλέτες που έπαιρναν και πιστοποιητικά φορολογικής ενημερότητας;
Είναι απορίας άξιον γιατί η κυβέρνηση δεν θεσπίζει ένα φορολογικό πόθεν έσχες. Να ελεγχθούν όλες οι καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες, σε τράπεζες του εξωτερικού και να αντιστοιχηθούν με τι ο καθένας δήλωνε όλα αυτά τα χρόνια και πώς προκύπτει η ικανότητά του να έχει τεράστιες καταθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Για το κούρεμα του ελληνικού χρέους
Η αντιμετώπιση της ελληνικής οικονομίας κινείται στη γκρίζα ζώνη της αντιπαράθεσης συμφερόντων του γαλλογερμανικού άξονα. Όσο ελκυστική και αν ακούγεται η περικοπή του χρέους, άλλο τόσο πρέπει να ανησυχούμε διότι ένα κούρεμα χωρίς ταυτόχρονα να υπάρξουν δικλίδες ασφαλείας σε ότι έχει σχέση με τα ασφαλιστικά ταμεία, με το τραπεζικό σύστημα, με την αντανάκλασή του στη χρηματοδότηση και τη ρευστότητα της αγοράς, τότε τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά αρνητικά. Το ζητούμενο είναι η ευρωπαϊκή πολιτική που είναι απούσα σε ότι αφορά την ουσιαστική πολιτική ενότητα της Ευρώπης και της οφειλόμενης κοινοτικής αλληλεγγύης, αλλά και με ότι έχει σχέση με τις ανεπάρκειες, τα ελλείμματα και το αδιέξοδο περιεχόμενο της πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση.
Για την έξοδο της χώρας από το ευρώ
Θα ήταν καταστροφικό να επιστρέψει η χώρα στη δραχμή, οπώς ζητούν κάποιες δυνάμεις της αριστεράς. Θα σήμαινε την επιστροφή της χώρας πολλές δεκαετίες πίσω και την αποκοπή της ελληνικής οικονομίας από μια ευρωπαϊκή πραγματικότητα, η οποία, βεβαίως, είναι προβληματική, όμως διαμορφώνει δυνατότητες για να στηριχτεί η χώρα μας προκειμένου να αντιμετωπίσει το τεράστιο χρέος. Η Ευρώπη είναι το μεγάλο ζήτημα, προς τα πού θα πορευτεί. Αν δεν αντιμετωπίσει επί της ουσίας την οικονομική διακυβέρνηση, τότε έχω την εκτίμηση ότι θα μετράει διασπάσεις, όχι με την έννοια των αποχωρήσεων, αλλά στο επίπεδο μιας φυγοκεντρικής κατάστασης που θα οδηγήσει πια σε ένα σχήμα ενότητας που δεν θα έχει καμία σχέση με το όραμα της ενωμένης Ευρώπης και αυτό θα είναι σε βάρος και της Ευρώπης και της Ελλάδας.
Για το ενδεχόμενο κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων
Ενδεχόμενη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων θα οδηγήσει στην πλήρη διάλυση και των ελάχιστων πια δικαιωμάτων των εργαζομένων. Θα σημάνει εξαθλίωση των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας και περαιτέρω πλήγμα του κοινωνικού ιστού.
Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι δικαίωμα και πρόβλεψη από το Σύνταγμα και καμία Βουλή, με όποια πλειοψηφία, δεν μπορεί να καταργεί συλλογικές συμβάσεις.
Η «λίστα» με τις ληξιπρόθεσμες φορολογικές οφειλές
Επίκαιρη Ερώτηση
Προς τον κ. Υπουργό
Οικονομικών
Θέμα: Η «λίστα» με τις ληξιπρόθεσμες φορολογικές οφειλές
Παρασκευή 14 Οκτ. 2011
Εν όψει της κατάρτισης Εθνικού Φορολογικού Σχεδίου, έχει κατατεθεί από την κυβέρνηση, για δέκατη τέταρτη φορά από το 2009, δέσμη φορολογικών διατάξεων. Η γενική πρόθεση για τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, την πάταξη της φοροδιαφυγής, την καταπολέμηση της παραοικονομίας και της φοροκλοπής διατυπώνεται σε όλες τις αιτιολογικές εκθέσεις πανηγυρικά. Τα αποτελέσματα όμως της στέρησης των εσόδων είναι οικτρά, μακράν των όποιων κυβερνητικών προβλέψεων και σχεδιασμών.
Σε σχέση με τις κατά καιρούς κυβερνητικές ανακοινώσεις για την πάταξη της φοροδιαφυγής, από τη λίστα, που έδωσε στη δημοσιότητα το Υπουργείο Οικονομικών, με τα στοιχεία 6.000 νομικών προσώπων κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με ληξιπρόθεσμες οφειλές μεγαλύτερες από 150.000 € έως και 1 δισεκατομμύριο, προκύπτει, μεταξύ άλλων, ότι ανάμεσα στις εταιρείες που οφείλουν, υπάρχουν και αρκετές Εταιρείες Περιορισμένης Ευθύνης. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στη λίστα με τους οφειλέτες, και μάλιστα στις 11 πρώτες θέσεις, περιλαμβάνονται τέσσερεις Ε.Π.Ε με συνολικές οφειλές περίπου ενός δισεκατομμυρίου τριακοσίων ενενήντα εκατ. ευρώ. Σημειώνεται ότι στις Ε.Π.Ε., για τις εταιρικές υποχρεώσεις ευθύνεται μόνο η εταιρεία, αλλά υπάρχει και παράλληλη ατομική ευθύνη των εταίρων για χρέη της Ε.Π.Ε. προς το δημόσιο και το ΙΚΑ.
Είναι χαρακτηριστικό της «ποιότητας» των οφειλετών του Δημοσίου, αλλά και της απουσίας δημοσίου ελέγχου, η περίπτωση δύο Ε.Π.Ε., με συναφές επιχειρηματικό αντικείμενο και συσχετιζόμενες μεταξύ τους και μιας τρίτης με την ίδια διεύθυνση με τις προαναφερόμενες, που και αυτή βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της λίστας με οφειλές 420 εκατομμυρίων ευρώ.
Είναι προφανές ότι οι αρμόδιες φορολογικές υπηρεσίες, από παραλείψεις ή αδυναμίες, εσκεμμένα ή μη, επέτρεψαν να συγκεντρωθούν σε βάθος χρόνου, μεγάλες και ανεξήγητες οφειλές, η είσπραξη των οποίων, σήμερα, εμφανίζεται προβληματική έως αδύνατη.
Κατόπιν των ανωτέρω ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
Πώς είναι δυνατόν Ε.Π.Ε. να οφείλουν τόσο μεγάλα χρηματικά ποσά; Διενεργείτο έλεγχος από τις αντίστοιχες εφορίες; Πώς εκδίδοντο φορολογικές ενημερότητες; Ποιοί διακανόνιζαν; Έχουν αναζητηθεί ευθύνες;
Από τις συνολικά ληξιπρόθεσμες οφειλές των 31 δις €, ποιο είναι το ποσόν το οποίο εκτιμάται ότι είναι δυνατόν να εισπραχθεί, σε πόσο χρόνο και με ποιες διαδικασίες;
Ο ερωτών βουλευτής
Φώτης Κουβέλης
Προς τον κ. Υπουργό
Οικονομικών
Θέμα: Η «λίστα» με τις ληξιπρόθεσμες φορολογικές οφειλές
Παρασκευή 14 Οκτ. 2011
Εν όψει της κατάρτισης Εθνικού Φορολογικού Σχεδίου, έχει κατατεθεί από την κυβέρνηση, για δέκατη τέταρτη φορά από το 2009, δέσμη φορολογικών διατάξεων. Η γενική πρόθεση για τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, την πάταξη της φοροδιαφυγής, την καταπολέμηση της παραοικονομίας και της φοροκλοπής διατυπώνεται σε όλες τις αιτιολογικές εκθέσεις πανηγυρικά. Τα αποτελέσματα όμως της στέρησης των εσόδων είναι οικτρά, μακράν των όποιων κυβερνητικών προβλέψεων και σχεδιασμών.
Σε σχέση με τις κατά καιρούς κυβερνητικές ανακοινώσεις για την πάταξη της φοροδιαφυγής, από τη λίστα, που έδωσε στη δημοσιότητα το Υπουργείο Οικονομικών, με τα στοιχεία 6.000 νομικών προσώπων κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με ληξιπρόθεσμες οφειλές μεγαλύτερες από 150.000 € έως και 1 δισεκατομμύριο, προκύπτει, μεταξύ άλλων, ότι ανάμεσα στις εταιρείες που οφείλουν, υπάρχουν και αρκετές Εταιρείες Περιορισμένης Ευθύνης. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στη λίστα με τους οφειλέτες, και μάλιστα στις 11 πρώτες θέσεις, περιλαμβάνονται τέσσερεις Ε.Π.Ε με συνολικές οφειλές περίπου ενός δισεκατομμυρίου τριακοσίων ενενήντα εκατ. ευρώ. Σημειώνεται ότι στις Ε.Π.Ε., για τις εταιρικές υποχρεώσεις ευθύνεται μόνο η εταιρεία, αλλά υπάρχει και παράλληλη ατομική ευθύνη των εταίρων για χρέη της Ε.Π.Ε. προς το δημόσιο και το ΙΚΑ.
Είναι χαρακτηριστικό της «ποιότητας» των οφειλετών του Δημοσίου, αλλά και της απουσίας δημοσίου ελέγχου, η περίπτωση δύο Ε.Π.Ε., με συναφές επιχειρηματικό αντικείμενο και συσχετιζόμενες μεταξύ τους και μιας τρίτης με την ίδια διεύθυνση με τις προαναφερόμενες, που και αυτή βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της λίστας με οφειλές 420 εκατομμυρίων ευρώ.
Είναι προφανές ότι οι αρμόδιες φορολογικές υπηρεσίες, από παραλείψεις ή αδυναμίες, εσκεμμένα ή μη, επέτρεψαν να συγκεντρωθούν σε βάθος χρόνου, μεγάλες και ανεξήγητες οφειλές, η είσπραξη των οποίων, σήμερα, εμφανίζεται προβληματική έως αδύνατη.
Κατόπιν των ανωτέρω ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
Πώς είναι δυνατόν Ε.Π.Ε. να οφείλουν τόσο μεγάλα χρηματικά ποσά; Διενεργείτο έλεγχος από τις αντίστοιχες εφορίες; Πώς εκδίδοντο φορολογικές ενημερότητες; Ποιοί διακανόνιζαν; Έχουν αναζητηθεί ευθύνες;
Από τις συνολικά ληξιπρόθεσμες οφειλές των 31 δις €, ποιο είναι το ποσόν το οποίο εκτιμάται ότι είναι δυνατόν να εισπραχθεί, σε πόσο χρόνο και με ποιες διαδικασίες;
Ο ερωτών βουλευτής
Φώτης Κουβέλης
Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011
“Υπάρχει άλλος αθλητισμός;
Βία,
στημένα, διαφθορά, διαπλοκή
Η Δημοκρατική Αριστερά Κορινθίας σας προσκαλεί την Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011 και ώρα 11 π.μ.
στην αίθουσα θεάτρου του Δημαρχείου Κορίνθου σε εκδήλωση-συζήτηση με θέμα:
“Υπάρχει άλλος αθλητισμός;
Η αριστερή αντίληψη για την αθλητική πραγματικότητα”.
Εισηγητές:
Γιάννης Γεωργάκης: Αθλητικός συντάκτης εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ»
Σωτήρης Τριανταφύλλου: Αθλητικός συντάκτης
εφημερίδας “Goal” και του Ρ/Σ “Sentra Goal”
Γιώργος Τζιας: Συγγραφέας - αθλητικός αναλυτής
Παρέμβαση:
Γρηγόρης Ψαριανός: Βουλευτής Δημοκρατικής Αριστεράς
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)